«تأکید انجمن‌حجتیه بر مباحثی بود که خیلی به عقلانیت مربوط نمی‌شد و به نوعی سعی می‌کرد مخاطبی را که به انجمن جذب می‌شود، به عنوان یک نوع مرید و پیرو تربیت کند. آن بخش از نسل جوانِ آن زمان که به انجمن‌حجتیه گرایش پیدا کردند، این را پذیرفتند. به همین خاطر، زیاد اهل چون و چرا نبودند و این محصول آن سنت حوزه مشهد بود که بر عقلانیت و بحث‌های اصولی، تمرکز چندانی نداشت بلکه بیشتر تبعیت و تقلید را پر و بال می‌داد. این تبعیت و تقلید در انجمن‌حجتیه، خود را نه در مسائل و فروعات فقهی، بلکه در رفتارهای تشکیلاتی نشان داد.

به همین خاطر، در آن هیچ جایی برای چون و چرا نبود و همه اطاعت می‌کردند. همین اطاعت‌پذیری، یکی از دلایل قوی شدن یک تشکیلات است؛ تشکیلاتی که افراد به خاطر خدا، دینشان و محبت به ائمه در آن ورود می‌کردند، انگیزه‌ها قدرتمند و قوی، تقلیدپذیری و اطاعت‌پذیری بالا، چون و چرا ممنوع و اصلاً به آن فکر نمی‌شود. نتیجه، یک تشکیلات بسیار منسجم و آهنین است.»(۱)

حجتیه، انجمنی سراسر تهدید،مصاحبه با استاد کوشکی،فصلنامه روشنا،شماره۷۷٫