سرانجام با گذشت چند ماه از آغاز تحرکات طیف تندرو و چپ‌گرای فرقه گنابادی سلطانعلی‌شاهی در راستای تحریک احساسات دراویش، هجمه به بزرگان فرقه و جریان محافظه‌کار سنتی و در نهایت،‌ حمله و سیاه‌نمایی علیه نظام، سردسته خارج‌نشین طیف مزبور، از آخرین ابداع خود در مسیر قدرت‌طلبی و جلب‌توجه مریدان، پرده برداشت تا نشان دهد حرکتی که از مدیتیشن و یوگا شروع شد، به مکتبی من‌درآوردی مسمای به «مجذوبعلیشاهیه» ختم خواهدشد تا شاید موجبات لرزش تن قطب پیشین را هم در گور فراهم سازد. «نورعلی تابنده» حتی صورش را هم نمی‌کرد که در نخستین ساگرد وفاتش، با چنین اختراعی غافلگیر شود. قطب متوفای سلطانعلی‌َشاهی که به سبب گرایش‌های خاص سیاسی و قول و فعل متمایز از دیگر اقطاب، بسترساز تحولاتی ماهیتی-ساختاری در فرقه گشت که عواقبیی –شاید ناخواسته- همچون افتضاح «گلستان هفتم» را برای دراویش به بار آورد و اینک در نخستین سالگرد مرگ این قطب متمایل به امور غیرطریقتی و به‌تعبیری، علاقه‌مند به پیوند دو جنس نامتناجس طریقت و دنیاگرایی(بالاخص حوزه سیاست)، یکی از دست‌پروردگان مکتبش، با ابداع «مکتب مجذوبعلیشاهیه»، عملاً عَلَم جدایی برافراشته تا از قضا یکی از مؤکدترین شاخصه‌های دراویش یعنی شعار «اتحاد و همدلی»‌شان را مخدوش سازد و یک بیراهه دیگر به مسیر درویشی این فرقه بیفزاید.
مکتب مجذوبعلیشاهیه،‌ محصول ماکیاولیستی شهوت قدرت «مصطفی آزمایش» است و دیری نیست که دیگر قدرت‌طلبان –که تا به اینجا به‌ظاهر سکون اختیار کرده‌اند- نیز علم قدرت‌ برافرازند و در این بازار مرگ و میر مشایخ و سیاست سکوت قطب وقت(علیرضا جذبی)، کشتی دراویش را در محاصره امواج طوفانی بزرگ‌تر قرار دهند. باید دید واکنش منتسبان نورعلی تابنده و طیف سنتی به این امر چه خواهدبود و آیا کج‌روی‌های آزمایش و امثال آن را تحمل خواهند کرد؟