مقصود فراست خواه، استاد مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی و محقق جامعه‌شناسی دین:
ایران با شتاب به سمت دنیای مابعدمدرن، مابعدسکولار و پساسکولار پرتاب و سوق پیدا می‌کند. می‌توان آثارش را در امر دین هم بررسی کرد. اینجاست که شاهد انواع دینداری‌ها یا دین‌گرایی‌های متکثر خواهیم بود. در کنار انواع افکار غیردینی مدرن و پست‌مدرن؛ یعنی رفتار مردم و الگوهای باورداشت، الگوهای گرایش، الگوهای عمل دینی و رفتار دینی و فرهنگ دینی هم تحت تأثیر این روند بزرگ قرار خواهد گرفت و تغییراتی در آن رخ خواهد داد.
جامعه ایران بر اثر این تغییرات که کانون مهمش، شیوع بیماری کووید-۱۹ است، احتمالاً به سمت یک نوع دین اقتضایی گرایش پیداخواهدکرد و گونه ای پراگماتیسم دینی خواهد بود؛ یعنی دینداری‌ای که پراگماتیک‌تر است.
در گذشته،انواع دینداری‌های جدی براساس فقه، ایدئولوژیک یا سنتی مبتنی بود و یک چارچوب برای دینداری‌شان قائل بودند. این دوره در ایران، گویا در حال تغییر است و ما شاهد یک نوع دینداری بی‌شکل و اقتضایی هستیم. دینداری وجود دارد، اما به شکل پلورال، یعنی انواع روایت‌ها و قرائت‌های دینی و به تعبیری، یک نوع تکثر در دینداری بروز پیدا می‌کند، دینداری‌ها کمی فردی‌تر می‌شوند، تنوعات آن بیشتر می‌شود و ارزش‌های آیینی هم اندکی جای خود را به ارزش‌های نمایشی می‌دهد. البته درست است که دینداری، پست‌مدرن و اقتضایی می‌شود، اما از بین نمی‌رود و آن ها را در شکل‌های جدیدی مانند معنویت‌گرایی می‌بینیم.

منبع: رشد دینداری اقتضایی و پراگماتیسم دینی در پساکرونا، مصاحبه با مقصود فراستخواه، ایکنا، ۲۴ شهریور ۱۳۹۹