زمان واقعه یازده سپتامبر، جوامع مسلمان در سراسر جهان در معرض سیاست‌های غیرضروری و غیرمتوازنِ ضد تروریسم بوده‌اند. دولت‌ملت‌های غربی، همچون ایالات متحده، بریتانیا و سایر کشورهای اروپایی، به‌واسطه پدیده‌ای جدید تحت عنوان «اقدامات ضدتروریسم» در قوانین کیفری داخلی خود و نیز در چارچوب‌های اجرای قانون تغییر ایجاد کردند. حدود دو دهه است که جوامع مسلمان در سراسر جهان به بهانه جنگ علیه تروریسم طیف گسترده‌ای از سیاست‌ها را مانند تفتیش، بازداشت بدون محاکمه، استرداد، و بدتر از همه کشتارهای غیرقانونی توسط حملات هواپیماهای بدون سرنشین تجربه کرده‌اند. سپس این پدیده در پاسخ به نتیجه معکوس سیاست‌های خارجی مداخله‌گرایانه در کشورهای مسلمانْ بر تروریسمِ خانه‌زاد متمرکز شد.

ریشه‌های خودبرترپنداری نژادسفید به پیش از سازوکار «جنگ با ترور» علیه جوامع مسلمان در مقیاس جهانی برمی‌گردد. هرچند، دولت‌ها و نهادهای مسئول مقابله با تروریسم، آن‌چنان که باید، به این پدیده توجه نکرده‌اند. برنتون تارانت، که یک سفیدپرست ۲۸ساله است، در ۱۵‌مارس۲۰۱۹ با به‌رگباربستن دو مسجد در کرایست‌چرچ نیوزیلند، پنجاه مسلمان، شامل زنان و کودکان، را قتل عام و حداقل بیست نفر دیگر را مجروح کرد. تارانت، این حملات را درحالی انجام می‌داد که پخش زنده این کشتار در رسانه‌های اجتماعی باعث تقویت تأثیرگذاری آن در سراسر جهان شد.

شعارهایی که تارانت بر روی تفنگ نیمه‌خودکارش حک کرده بود، نشان می‌دهد با تأسی به پادشاهانی که در جنگ‌های صلیبی شرکت داشتند، انجام داده بود. بنابراین، مشخص می‌شود تروریست عامل این حمله تاچه‌حد متأثر از منطق قومیت‌گرایی است که به‌دنبال کاهش نرخ زادآوری «مهاجران» در اروپا و ایده‌ سفیدپرستان مبتنی بر حق انحصاری اروپاییان برای اقامت در مستعمره‌هایی مثل نیوزیلند است.